Una entrada una mica diferent, però que estava per l'ordinador, uns sentiments per a una gent que ja no hi són al meu costat però que encara trobo a faltar...
Momentos
que creía que nunca acabarían;
momentos
de secretos compartidos;
momentos
de una amistad.
Pensé
que esto era otra cosa,
que
podría ser algo bueno,
pero me
equivocaba;
solo
hay comentarios superficiales,
malas
caras y demasiadas mentiras.
Crecí teniéndoos
en mi mente,
pero
ahora he de recordar
lo malo
que no llegué a pensar;
lo que
solo tengo en mi cabeza
por esa
gente que me rodea,
que me
intenta hacerme ver
la
verdad y la mentira,
el amor
y la amistad.
He de
aprender a diferenciarlo,
a saber
cuando sois vosotros
o sois
lo que alguien quiere.
Me
creasteis un mundo paralelo,
un
mundo en el que éramos lo real,
pero
que todo cambiaba sin evitarlo.
No
quiero decir adiós a algo
que era
el motivo para volar,
pero
seguir así cada vez
me hace
más daño.
No hay comentarios:
Publicar un comentario